КӦИН ДА КАНЬ
Кӧин со сикт вылӧ локтӧма вӧрсянь, Абу нин гӧститны, повзьӧма, кашкӧ: «Пищальӧн, понъясӧн вӧтчӧны бӧрсянь. Верма пӧ кытчӧкӧ дзебсьыны, гашкӧ...» Дерт, эськӧ пырас кӧть код ордӧ — шань, Сӧмын тай быдлаын ӧдзӧсыс пӧдса. Аддзӧ друг: пос вылын пукалӧ Кань, — Кевмысьӧ сы водзын, быттьӧкӧ тӧдса: — Кысыльӧй-каньыльӧй, Василей Другӧй, Енмогысь дзеб менӧ, вои ӧд матӧ: Омӧль йӧз понъясӧн босьтісны кругӧ, Вӧтчӧны ме бӧрся, тонӧсь нин, матын. Ӧдйӧджык, зарниӧй, инды бур мортӧс, Сы ордӧ верма мед дзебсьыны наысь!.. — Степанлы шыасьлы, буракӧ, гортас, Сыысь бур мужикыс оз нин сюр татысь... — Сідз эськӧ, другӧй, да сыысь ме пола: Колян во гожӧмнас межсӧ ме нуи... — Но дивӧ аттӧ зон! Лёка тай олан! — Кань сэтчӧ ньӧжйӧник Кӧинлы шуис. — Мун инӧ вӧзйысьлы Демьян дядь ордӧ... — Эн нин шу сы йылысь, мӧдӧс вай инды. Сылысь ме балясӧ пышйӧдлі сёрдӧ, Ӧні на лӧгалӧ: мед пӧ ме виньда!.. — Но, ерӧмаканьӧй! Трӧшӧ нӧ вӧзйысь... — Мун, Васьӧ! Мый нӧ тэ? Кыдзи нӧ... Мый нӧ?.. Сыкӧд ме аддзысьны весиг эг кӧсйысь: Ыжсӧ ме сёйлі да, кыйӧдчӧ лыйны... — Но, трустӧ, робота! Мокасьтӧ олӧм! Ещӧ вай шыасьлам Клим ордӧ, збыльысь! — Ок-ок-ок, Кысыльӧй, сьӧлӧмӧй полӧ: Арнас ме куканьсӧ джагӧдлі сылысь... — Но-но-но!.. Тэ тай, зон, быд водзын мыжа, Гӧгӧр тай вӧлӧмыд важӧн нин сирӧсь: Ёна тай сёйлӧмыд межъяс да ыжъяс, — Горшыд тай паськыд зэв, ныр-вомыд вирӧсь... Кужан тай, мудер тай вӧлӧмыд ворсны, — Сэтшӧм нин, тӧдӧмысь, Кӧин рӧд тіян... Кыдзи нӧ лысьтан тась дорйысьӧс корсьны? Йӧзыд ӧд абу жӧ йӧйӧсь дзик миян! Мун, вешйы син водзысь... Абу нӧ-й яндзим? Мый ачыд корсьысин — сійӧс и аддзин!
Вуджӧдысь: 
Гижӧд
Кӧин да Кань
Жанр: 
Оригинал гижысь: 
Иван Крылов

lkejrlkelkrgner klrjnelknfrkl ekjnrjkenfrej

1