МЕДВОДДЗА ЛЫМ

Усис лым, зэв небыдик, пушъялӧ. Дженьыд Бӧжлы — ичӧтик кӧчильлы — радлуныд! Эштіс и котравны ӧшинь улӧд, гӧгӧр кок туйяс вӧчаліс, быттьӧ серпасаліс керка гӧгӧрсӧ. Сэсся, ӧтнаслы гажтӧм лоис да, ёрт ордас шуис котӧртлыны, лым мачӧн лыйсьыштны. Вӧзйысис мамыслысь, шань кӧчпиӧн вӧліс да:

— Мам, ме Табъя Кок дінӧ котӧртла, лым мачӧн ворсыштам.

— Эн, пиӧ, некытчӧ мун, — эз лэдз мамыс. — Лым вывсьыс со став кок туйыд тыдалӧ. Руч суӧдас да лы ни кучик оз коль.

И сідз, и тадз видліс небзьӧдны мамыслысь сьӧлӧмсӧ Дженьыд Бӧж, но нинӧм эз ладмы. Он пӧ мун — и ставыс. Шогӧдіс быдсӧн. Пуксис серпасъяса книга видлавны. И сэк триньӧбтіс телефон.

— Ало! — кыліс телефон трубкаын, сёрнитысьыс быттьӧ орччӧн сулаліс. — Видза оланныд! Меным Дженьыд Бӧж колӧ. Корлӧй сійӧс, пӧжалуйста.

— Тайӧ ме и эм, Табъя Кок! — тӧдіс ёртыслысь гӧлӧссӧ Дженьыд Бӧж. — Ме кӧсъя вӧлі тэ дорӧ лым мачӧн ворсны волыны, да мамӧй оз лэдз. Лым вылас пӧ кок туйыд тӧдчӧ да руч кутас.

— Ті мӧй радио он кывзӧй ни телевизор он видзӧдӧй?! Муртса на Ош сёрнитіс. Медводдза лым пӧ усис да, праздник вӧчам, ӧтув гажӧдчыштам, сьылыштам да йӧктыштам. Талун пӧ некод некодлы лёк вӧчны оз лысьт. Кослунъя сёян пӧ лоӧ сӧмын кӧин да руч коддьӧмлы. Пув да чӧд, мырпом да мый да тшӧктіс лэптыны, лун шӧр кадӧ Мича пожӧм дінӧ, коді тай Гажа ёль кыр йылад, чукӧртчыны. Ме кӧсъя кывбур праздник вылас висьтавны. Мамӧ шуӧ, приз пӧ вермасны сетны, кампет ли. Тэ гудӧкнад бура кужан да ворсышт. Вай лок ӧдйӧ Мича пожӧм дінас: миянлы, поснияслы, Ошкыд гажӧдыштны местасӧ тшӧктіс, — ӧти здукӧн ставсӧ тайӧс сяркӧдіс Табъя Кок.

Дженьыд Бӧж пыр жӧ и котӧртіс мамыс дінӧ. Сійӧ, писӧ кывзӧм бӧрын, шлоп вӧчис кияснас бокъясас:

— Кыдзи нӧ ме та йылысь вунӧді? Быд во ӧд медводдза лым усьӧм бӧрын гажа праздник овлӧ. Став зверь-пӧткаыс матігӧгӧрысь Мича пожӧм дінӧ чукӧртчылӧ. Ёна и сьывлам да йӧктывлам, шогнымӧс вунӧдлам. Тэ, Дженьыд Бӧжӧй менам, регыд на чужин да, дерт, он тӧд. Ветлам, ветлам, лӧсьӧдчыштам да. Часлы, батьтӧ корся, кӧн сійӧ мый вӧчӧ. Котӧрт, котӧрт. Гажӧдыштӧй местасӧ. Ме батьыдкӧд гудӧктӧ вая.

Мича пожӧм дінас гортсяньыс кык верст сайын кымын вӧлі. Регыд на сыланьӧ Дженьыд Бӧж батьыскӧд небыдик кок чышкан росла ветліс. Вӧрсӧ сэтысь мортъясӧн шусьысьяс пӧрӧдӧмаӧсь да, ёна роскыс чепӧсйӧма. Мича пожӧмсӧ, горсъя нин да, абу жӧ тай чергӧдӧмаӧсь-а.

Муртса матыстчис Кӧдзыд шор дорӧ, кодкӧ шутёвтіс. Здукӧн сэсся ляпкыдик пашкыр коз улысь Ручпи петіс. Повзискодь Дженьыд Бӧж, но эз петкӧдлы, мый полӧ, весиг места вывсьыс эз вӧрзьы.

— Кытчӧ нӧ, Кӧчиль, мунан? — юаліс. — Ме тэнӧ кута да сёя.

— Талун менӧ сёйны оз позь, — вочавидзис Дженьыд Бӧж. — Талун медводдза лым усис, Мича пожӧм дорын праздник лоӧ. Ставӧн сэтчӧ чукӧртчасны. Ме муна нин местасӧ гажӧдны. Эн мӧй кывлы?

— Кывлі, кывлі: телевизор пыр Ош сёрнитіс. Ме сӧмын тэнӧ повзьӧдны кӧсйи, да он, вӧлӧм, пов. Вай ӧтлаын мунам.

Мунісны-мунісны да Кӧинпикӧд паныдасисны. Джын туйын Ошпи воча петіс. Сэсся мукӧдъяс вочасӧн на дінӧ сӧльнитчисны. Урпиян муӧ эз и лэччывны. Пӧткаяс моз пуысь-пуӧ лэбисны.

Места вылӧ воисны ыджыдсьыс-ыджыд чукӧрӧн. Уна на вӧрас томуловыс вӧлӧма. Бать-мамныслӧн локтӧдз ёна и гажӧдісны Мича пожӧмсӧ да гӧгӧрсӧ. Гажӧдігас-баситігас ӧта-мӧдныскӧд тӧдмасисны, ёртъясӧс лӧсьӧдісны. Гашкӧ, сэсся ӧта-мӧд выланыс оз и усьласьны?

И вӧлі ыджыдсьыс-ыджыд гаж. Дженьыд Бӧжлы да Табъя Коклы гудӧкӧн лӧсьыда ворсӧмысь да кывбур бура лыддьӧмысь мича серпасъяса книга морт ӧтиӧн сетісны. И мукӧдыслы мыйкӧ да мыйкӧ вичмис. Сы вылӧ и праздник.

Кор усяс небыдик лым, дзик на медводдза, кодӧс шуӧны кӧч гӧн кодь пушъялысьӧн, ветлы Мича пожӧм дінас. Ставсӧ аслад синъясӧн аддзылан.