ДЕД ЙЫЛЫСЬ

Дедӧ, гашкӧ, зарни киа чужис,
Сиктын вӧлі медся мастер морт.
Сійӧ вӧчны быдторсӧ дзик кужис,
Та вӧсна и уна вӧлі ёрт.

Пельса вӧчас, пестер либӧ чуман —
Сё во олас, нинӧмыс оз ло.
Тадзи дедӧ, удж йылысь пыр думӧн,
Тыртіс аслыс кӧкъямысдас во.

Ӧти лунӧ висьӧдчӧмӧн оліс,
Но эз пукав, стружйис гоз-мӧд пӧв.
Мыйла, мися, тэныд тайӧ колӧ?
Шуис воча: «Тэ кӧть олін чӧв».

Муні вӧрӧ. Лунтыр шогсис сьӧлӧм.
Вои гортӧ. Дедӧ — кын. Эм горт.
Тӧдса пӧвъяс... Со мый вӧчӧ, вӧлӧм,
Асывсяньыс дедӧ. Но и морт...

Кӧнкӧ, менам, дона, муса дедӧ,
Аслыд шуин: «Йӧзсӧ ог нин торк».
Тэд-ӧ коліс шуны тадзсӧ, тэд-ӧ,
Налӧн мастер да донъясянтор?