ТИМА ВЕНЬЛӦН МУЫН

Дзурликтӧмыс оз кыв еджыд юсьлӧн.
Жар муясын ворсӧ гажа гым.
Эжва дорса вӧр-ва вылӧ гусьӧн
Усьӧ небыд, усьӧ еджыд лым.

Бара тай со Эжва йылӧ петі.
Сиктъяс мышкын пармалӧн руд вӧнь.
Ас вӧляысь подӧн муна сэті,
Кыті коркӧ ветліс Тима Вень.

Пашкыр пожӧм аддза, кодӧн коркӧ,
Гашкӧ, сійӧ нимкодясьліс тан.
Сизь вылӧ и лызя вылӧ дзорга,
Кыдзи коркӧ сійӧ. Ме ог пан

Сёрни ковтӧмторъяс йылысь. Муна —
Сьӧлӧм дорын рам поэтлӧн нэм.
Гижысь эскис бурӧ бӧръя лунӧдз,
Кӧть и тӧдіс: лёкыс уна эм.

Аслас кадлысь лэбовтӧмсӧ кывліс,
Гӧгӧрволіс, кӧні лӧж, кӧн збыль.
Сэксянь лымйыс усьліс да бӧр сывліс
Кымынысь нин! А со усьӧ выль...

Усьӧ сійӧ чӧла, быттьӧ полӧ
Йӧз син улӧ шыбитчыны зэв.
Татшӧм рам жӧ сьӧлӧм дорын олӧ
Эжва йылӧс сьылысь Тима Вень.