МЕНАМ ВРАЧЛЫ

Московскӧй рыт. И кыа югӧр
Туй вомӧн нюжӧдчӧма сідз,
Мый эскан: олӧмсӧ он дугӧд,
Он кусӧд сылысь ыджыд мич.

Людмила Павловна, прӧщайтлӧй!
А гашкӧ-й, аддзысьлам на ми?
Ӧд со тай, бурдны эг жӧ чайтлы,
Да кужид бурдӧднысӧ Ті.

Ті важ моз лым-еджыд халата.
Больнича гӧгӧр — вежысь-веж.
И кажитчӧ, мый гожӧм татысь
Дзик сэсся некытчӧ оз кеж,

Кӧть чужӧманыд чукыр визьяс,
Кӧть юрсиысь оз сыв нин пуж.
Он кужӧй, доктор, асьтӧ видзны,
Да-й гӧгӧрвоа — сэтшӧм удж.

Оз ор мед кадтӧг мортлӧн олӧм,
Он узьлӧй мукӧд дырйи вой.
Бур, вына мортӧн лоны колӧ,
Мӧд мортлысь медым кывны дой.

Да Ті и асьныд тайӧс тӧдад,
Тан пасъя сійӧс ме, мый эм.
Ме сиа Тіянлы, тась мӧдіг,
Бур шуд, кыдз шусьӧ, да кузь нэм.

Оз, олӧм оз на сувт мен паныд,
Кыдз сылы паныд ме ог сувт.
Кор гижӧд йылысь сёрни панад,
Сэк дона мен тшӧтш Тіян суд.

Кор чужан Войвылын ме кыла,
Кыдз ошкасны мӧд врачӧс сэн,
Людмила Павловна, дум вылӧ
Ті бара усянныд сэк мен.

Московскӧй рыт. И кыа югӧр
Туй вомӧн нюжӧдчӧма сідз,
Мый эскан: олӧмсӧ он дугӧд,
Он кусӧд сылысь ыджыд мич.