ПОЭТ

И. А. Куратовлы

Медводдзаысь коми вӧрын
Войся пемыд пиын сьылӧм
Надзӧникӧн Парма шӧрын
Вӧлі Вой тӧв соркӧд кылӧ.

Сьыліс том поэт.
И унйыв
Сылы гӧгӧр кывзысисны:
Югыд асыв, шаньджык лунъяс
Сьыланкывъяс виччысисны.

Но сьӧд кымӧрлы шань сьылӧм
Кажитчӧма вывті туйтӧм...
Вӧчис бушков...
Нуис ылӧ...
Да поэтӧс четвертуйтіс...

Асыв йылысь гаралісны
Шонді лучьяс.
Накӧд ворсіг
Вой тӧв, Парма
Казьтылісны
Ӧтчыд кывлӧм сьылан горсӧ.

Оз нин сьыв поэт...
Но пыр тан
Сьыланкыв ми сылысь кылам,
И ми шуда лунӧ пыртам
Гажаджыкӧс сыысь сьылӧм.

Пемыд вой кӧть шуд эз сетлы,—
Ӧні шудсӧ асьным вӧчам...
И со медводдза поэтлы
Памятник ми талун тэчам.