МУЗА
Гижи сьыланкыв и эштіс, Мыччысьӧма кыа. Ассьым бумагаяс вешті, Чеччи и, ог гыав, Кӧсъя талун кежлӧ водны, Медым тшук кӧть, муртса Вӧчны синдорвер да содны Вынӧн «аски» сувттӧдз. Кӧсъя водны ме, а сэні, Гӧгрӧс пызан дінам, Нывка пукалӧ да меным Коддзӧдана вина Сӧвтӧ вежӧрӧ: «Тэ видзӧд, Нэмыс кутшӧм мича! И ас пытшкас, видзӧдлы жӧ, — Мыйта радлун видзӧ! Эштан узьны! Гиж на, пиӧй, Висьтала ме, — кылан? — Аслад сяма да бур киӧн Гиж на ӧти сьылан. Мый тэ гижан, сійӧ сюрӧ, И народ тэн аттьӧ Пӧсьӧс висьталас и бура Наградитас асьтӧ. Но тэ гиж, да медым сійӧ Вӧліс югыд бордъя И мед сьӧлӧм ӧзтіс биӧн, Кайиг енэж сводъяс». А ме мудзӧма — дзик шой кодь, Шуа: — Код нӧ ачыд? Мый он узь тэ югыд войсӧ? Али вӧтліс батьыд? — Сійӧ сералӧ: — Бать менам? Омӧльӧс тэ чайтан! Сійӧ енмӧ пуктӧ менӧ, Зарни нылӧн кайтӧ. — Код нӧ сійӧ? Кӧні олӧ? Мыйла ме эг аддзыв? Али петкӧдчыны полӧ? Йӧзсьыс сылы яндзим? — Мыйла полас? Сійӧ прамӧй, Ставлы бурӧс сиӧ. Коркӧ кывлін Аполлонӧс? Батьӧй буретш сійӧ. — А тэ — Муза? Мися, уна Сикӧтш тэнад сьывйын! Тэнад мичлы дзирдыс мунӧ, — Воис мен друг кыв йыв. — Ме ог та йылысь, — мен Муза Нюммуніс да шуӧ. — Мичӧс некодлы ог вузав, Ас сьӧрысь тшӧтш нуа. Но ме кӧсъя, — кылан? — кӧсъя: Кор ме тэкӧд тані, Мед тэ пуксин, гижин нӧшта Сьыланкыв да банӧс Нӧшта мичмӧдін. Ӧд, эскы, Тэнад сьыланкывйӧн Паськыд видз вылын и лӧскын Венӧны том нывъяс Сьӧкыд удж. А сійӧ, тӧдан? Сійӧ ставӧс вердӧ. Эм бур сьыланкыв — тыр ӧдӧн Кутчысям удж бердӧ. — Талун мудзи. Кыдзи ветьӧк Ӧшалӧны кияс. Ӧд и садьмис нин и петьӧ, Чуксасьӧ нин сійӧ. — Но и мый нӧ? Медым горзӧ: Сылӧн — сійӧ уджыс. Тэн жӧ алӧй кыа ворсӧ, Енэжтасӧд вуджиг. — Муза ӧшӧдчӧма сьывйӧ, Окалӧ да кутлӧ. Сюри жӧ ме сылӧн сывйӧ! Шуны кыв ог путьмы. Вӧліс мисьтӧм кӧ, сэк, гашкӧ, Ӧвтышті ме киӧн, Шуи: «Нинӧмсӧ эн вашкы, Он сот аслад биӧн!» А ӧд сійӧ збыльысь биа, Мича — кывйӧн шутӧм. Сьӧлӧм-ӧ тан лоас йиӧн, Аслыд кӧсъян шуд кӧ? Шуа сылы: — Сывъялін тэ, Мича нылӧй, сьӧлӧм. Паныд сулавны тэн вынтӧм, Кодыр шоныд тӧлӧн, Розаясӧн тэсянь ӧвтӧ. Гижа, сідз и лоны, Сьыланкыв, но сӧмын тӧд тэ, Кутан мекӧд овны, Менӧ радейтны нэм чӧжыд Пӧся, кыдзи ӧні, Некор мед эг кыв ме кӧдзыд, Би мед ветліс сӧнӧд. — Ме и локті, — сійӧ шуӧ, — Сьӧлӧмӧс тэн вайи. Сійӧ помтӧм биӧн пуӧ, Пуксьы пызан сайӧ. — Муза ручка сетіс, пукси, Сьыланкыв ме гижа. Мӧвпала, но мӧвп оз чукты, — Юрам мӧдтор йиджӧ. Век жӧ песся, — кыдз нӧ сытӧг Эстшӧм гӧтыр дырйи? Пессьытӧгыд воан пикӧ, Мӧвп оз пырав жыръяд. Гижа ме, а шонді качӧ Вылӧджык и вылӧ. Но ог казяв, юрси — пачӧс, Ӧтнам сэн ме сьыла. Вот и сьыланкывйӧй эштіс. Нывъяс-зонъяс, сьылӧй! Мӧдысь бумагаяс вешті, Дзорга: кӧн нӧ нылӧй? Некӧн тай нӧ сійӧ абу, Вежӧсын оз пӧртмась. Ӧтнам, кыдзикӧн йӧй Габӧ, Сулала. Дзик ӧтнам. Но а шонді... Сійӧ кайӧ Вылӧ, енэж шӧрӧ. Сійӧс кымӧр сэн оз сайӧд, Ме жӧ... Горшын гӧрӧд. Да, друг, аслад морӧс пытшкын Музаыд кӧ абу, Пызан саяд ызӧн ытшкан, А он йӧзлы радлун. Кӧть Олимпса ныв и мича, Но зэв аслыс ныра: Талун кӧ тэн чолӧм видзас, Аски — оз и пырав!
Гижӧд: 
Жанр: 
Гижан кад: 

lkejrlkelkrgner klrjnelknfrkl ekjnrjkenfrej

1