МЕДВОДДЗА ЛЫМ


Арыс мыйкӧ дыра чӧв оліс. Вӧлі шань да мича. Сетіс кад йӧзлы идравны муяс вылысь став урожай, лэдзис чукӧртны тшак да вотӧсъяс. Петкӧдліс ассьыс мичлунсӧ вӧр-ва радейтысьяслы.

Сэсся поводдяыс вочасӧн лёкмис. То лунъясыс кӧдзыдӧсь, то вежон чӧж помвыв зэрас. Вына тӧв коръя пуяс вылысь чашйис став мичлунсӧ. Ойдісны юяс да шоръяс. Кӧдзыдыс вӧтліс шоныд муясӧ лэбачьясӧс, нярзьӧдіс ывлаын быдмысь быд сикас дзоридзьясӧс.

«Ӧні позьӧ и шойччыштны, — думайтӧ ар. — Эбӧсӧй дзикӧдз быри».

А тӧв тайӧс и виччысис. Окота сылы ассьыс вынсӧ да мичлунсӧ петкӧдлыны. Муртса мудзӧм ар лӧньыштіс, кунис син пӧвсӧ, тӧв мӧдӧдіс зумыш кымӧръяслы юӧр: «Войнас заводитам уджавны. Тырмымӧн дасьтӧй лым. Арӧс колӧ повзьӧдны».

Сьӧдасьӧм му вылӧ кымӧръяс войбыд коялісны лым. Керка вевтъяс, лыска пуяс, москияс, муяс да видзьяс лоины еджыдӧсь.

Тӧвлы рад, ыджыд гӧлӧсӧн горзӧ кымӧръяслы: «Ещӧ содтыштӧй, мед гӧгӧр вӧлі еджыд да сӧстӧм. И юяслысь вомнысӧ тупкӧй!»

Кынмыны кутіс шойччыны водӧм ар. Восьтіс син пӧвсӧ. Скӧрмис тӧв вылӧ, кутіс кевмысьны шонділы: «Муса шондіӧй, пикӧ вои, еджыд тошка тӧв менӧ зырӧ. Мездыв на, сьӧлӧмшӧр».

Шонділы жаль на лои арыс. Писькӧдчис кымӧръяс пӧвстӧд, му вылӧ кутіс коявны ассьыс югӧръяссӧ. Медводдзаысь усьлӧм лым час-мӧдӧн и бӧр сылі.


lkejrlkelkrgner klrjnelknfrkl ekjnrjkenfrej

1