ДРУЖБАЛӦН ДЗОРИДЗ


Олесь Юренколы
Дзик ӧтнам пукалі ме чӧв
Ю нӧрыс йылын, борйын.
Вӧр весьтӧд шуркъяліс лун тӧв
Да ворсіс кыдз пу корйӧн.

Мен сійӧ тӧлыс вӧлі сэк
Лун муысь роза лолӧн,
А розаыс жӧ — югыд цвет,
Код мичмӧдӧ морт олӧм.

Пыр корсис сійӧс менам дед,
Но весьшӧрӧ — эз аддзыв.
Нэм оліс — сылы шуд эз пет,
И баблы шуд эз садьмы.

А меным роза восьтіс нюм,
И топӧді ас бердӧ,
Мед сылӧн югыд да бур лун
Эз веськав зумыш эрдӧ.

Оз веськав сійӧ некор дзик, — 
Ми сійӧс видзам бура.
И вештас дружбалӧн ён пик
Став кымӧр аслас юрӧн!

1962 во