СЬЫВ, ЛИЛИЯ, ТЭ СЬЫВ!


Ме ола сэтӧні, кӧн гожӧм шӧрын вой
Оз пемдыв некодыр, а сӧмын рудов лолӧ,
А тӧлын — мӧдарӧ: сэк лун сьӧмӧс оз овлыв, —
Оз качлыв пӧшти шонді, ассьыс гож оз кой.

Кӧть Софиясянь менам ылын Коми му,
Но дружескӧй страналысь гӧлӧссӧ ме кыла.
Со талун меным сэні Иванова сьылӧ,
Ме сійӧ кывза... Кыдз нӧ нимкодьлун оз ту?!

Сы гӧлӧсын яр шонді лучьяслӧн струя,
И сійӧ исковтӧ, кыдз горнӧй ключысь ва,
Пӧсь, югыд кывъяснас став мирлысь сьӧлӧм шонтӧ.

Сьыв, Лилия, тэ сьыв! Мед тэнад гӧлӧс гор
Быд помын юралӧ и некодыр оз ор,
Мед сійӧ ломзьӧдӧ йӧз дружбалысь жар шонді!

1968