МЕНАМ ВЕЛӦДЫСЬЛЫ


Тэысь менам ёна гажӧй быри,
Сьӧлӧм пытшкын югыд, сӧстӧм дой.
Талун тэныд нелямын квайт тыри,
Бара колис аддзысьлытӧг во.
Миян костын уна тӧдтӧм ордым,
Пемыд вӧр да гажтӧм зыбуч нюр.
Он тай котӧрт-пырав тіян ордӧ
Сины тэныд ставсӧ, мый дерт бур;
Сьылі гӧгӧр кутны топыд сывйӧн,
Пӧся окалыштны чужӧмбан;
Сёрнитыштны тэкӧд мелі кывйӧн,
Да со кола йӧзыслы ме тан.
И мед тэсянь талун кӧ ме ылын,
Менам сьӧлӧм тэкӧд орччӧн сэн.
Тэнӧ быттьӧ аддза ме и кыла
Сы вӧсна, мый зэв тэ дона мем.