ВОШӦМА УН


Песся вольпасьын. Вошӧма ун.
Помӧдз сотчис нин медбӧръя сиськӧй.
Собӧ лым питі матысмысь лун.
Лыйсьӧ пашлякыс — сыркмунлӧ сиктӧй.

Чуньӧн тільышта мудзыштӧм син,
Кыдзи потанын тільыштлӧ кага.
Менам потанӧй со — чужанін:
Косьмӧм юяс да кералӧм ягъяс.

Чечча вольпасьысь. Тӧвся вой — кузь.
Кӧтшас ӧшиньысь занавес восьта.
Гӧрба тӧлысьыс оз на жӧ узь,
Быттьӧ кодзувсӧ енэжсьыс вотӧ.

Тонӧ йӧраным выль керка сруб,
Ӧти пельӧс ме ачым тшӧтш лӧсйи.
Ӧні абу тан пошта ни клуб,
Пеша вор дорӧ колины йӧзыс.

Тонӧ чеп йылын омлялӧ пон —
Митрей Ёгорлӧн вӧралан ёртыс.
Ӧтнас туй кузя дзурликтӧ зон,
Абу нылыс, мед колльӧдны гортас.

Коркӧ кыпъявліс гажлуныс тан
Пенӧ Яковлӧн гудӧк шы улын.
Ӧнӧдз син водзын — мичаник, шань,
Менам паметьын олысь том муслун.

Бӧрӧ колины во бӧрся во,
Чужан сиктсалы эг ло ме зятьӧн.
Но и лёк мортӧн, чайта, эг ло,
Джеджим пармаӧй, таысь тэн аттьӧ!

Быттьӧ жугалӧм важ часі кыв,
Ӧшинь дорын ме сулала шога.
Кад нин помавны нор сьыланкыв.
Кад нин вольпасьӧ — кынмисны кокъяс.