ПӦЧӦ


Мед олӧмыслӧн би кинь эз кус дыр,
Мед олӧм лоис няня-сола пыр,
Пӧч асывъяснас дольліс «Отче наш»,
И ме тшӧтш сыкӧд чӧвтлі пернапас.

Но кевмысьӧмсӧ эз кыв ен ни чӧрт,
Кыв гаддясьмӧныд молитва кӧть лӧвт.
А шогыс вичмис быд керкаӧ дзик,
И гусьӧн бӧрдліс мужикъястӧм сикт.

Сэк енсянь пӧчӧ корліс синва сор —
Мед пияныслӧн олӧм оз жӧ ор!
Лёк юӧр воис ӧти бӧрся мӧд,
И пӧчлы енэж лоліс сьӧдсьыс сьӧд.

Ас визулӧдыс кывтіс ӧдъя кад,
Му весьтысь вешйис войнаыслӧн чад.
Лӧз вез кодь колис менам батьлӧн мам,
Важ дойыс сылӧн некор нин оз ям.

И талун пӧчӧ пернапас оз чӧвт,
И вомгорулас молитва оз лӧвт...
Со стенын эня-пиалӧн портрет
Мен война вояс вунӧдны оз сет.