ТЭ ВЕНІН СЬӦКЫД БОЙ

М. Н. Некрасов паметьлы

Письмӧ тэ гижин мен
Карелияса ылыс вӧрсянь,
Сы вӧрсянь, кӧні чорыд гымаліс война.
Тэ меным юӧртін,
Мый сэні гажӧдчӧ куш сӧмын вӧрса,
А сэсся — некод, — 
Биысь пузьӧма став му и ва.

Ме тӧда, дона вок,
Кыдз ратшкакыліс пожӧм
Войналӧн би улын, — 
Сьӧд вӧрсьыс кольліс мыр.
Сьӧд мыр да вуж.
Но адскӧй биыс
Тэнсьыд повтӧмлун эз вожӧд, — 
Тэ мунін водзӧ,
Ас чужан муыд дорӧ радейтӧмӧн тыр.

Кын мусӧ резіс вылӧ
Пеж враглӧн помся ысталан снаряд.
Кӧн тэнад гуыд?
Сэн, кӧн лэдзин вӧрӧг кузя
Ассьыд медбӧръя заряд
Да тэкӧд орччӧн
Еджыд кыдз пу водіс.

Йӧз шуӧны, тэ кулін пӧ.
Ог эскы!
Йӧз пӧвстын тэнад нимлӧн юргӧм содіс:
Тэ усин — кыдз герой
И венін сьӧкыд бой!