МЕ ВИДЗӦДА АС КРАЙЛӦН КОЛЬӦМ ВАЖӦ
Ме ӧтнам пукала, оз торксьы менам мӧвп И видзӧда ас крайлӧн кольӧм важӧ. Оз, менӧ сійӧ ньӧти дзик оз гажӧд, — Син водзӧ сувтӧ сійӧ, кыдзи шуштӧм вӧт. Со Емва ыбъяс, вӧр и лазъя дядь. И дядьыс ыджыд нартӧн вӧрысь кыссьӧ. Нарт тырыс кыйдӧс. Ачыс пӧсьӧн мыссьӧ, А гортас мый? Ме казьта — пемдӧ садь. Сьӧд керка тырыс ӧшалӧ руд тшын, И тшынсьыс ичӧт пиыс синсӧ тільӧ. И синмыс гырд, гӧрд сіма кыдзи зіля, И тшынсӧ вӧтлыны оз тырмы дядьлӧн вын. — Час, — шуӧ, — час. Ме вӧтла: ньӧба нянь И кутам овны озыра да бура. Ӧд тайӧ кыйдӧс вылӧ мыйта быдтор сюрӧ! Пыр овны ошъяс моз? Оз шогмы. Тырмас! Шань! — Ур вузалӧ. Купеч сэк вывті бур: Дзонь тшекверт сувтӧдас, мед дядьлы нимкодь вӧліс. — Ю, ю. Тэ шонӧдчы. Ӧд аддзан, кутшӧм тӧлыс? Ме тэныд сета ставсӧ: нянь и нур. — Ас вӧвнас сійӧ ваяс дядьлы мешӧк пызь, А тӧлыс тані ӧкмыс тӧлысь ружтӧ. Сэк еджыд лым улас му нинӧм тэн оз чужты, А мешӧк пызь... Он вобыд пӧжась. Кысь? О, Коми край! Зэв гӧль тэ вӧлін, гӧль. Йӧз тэнад пӧттӧдз вӧрсӧ-васӧ лойис, Кӧть вӧліс вежӧра, но этша сійӧ сёйис И пӧрысьмис зэв водз. Нелямын? Сідзкӧ, пӧль! И корсьны-ӧ сы керка пытшкысь мен Фарфор, дзирд коян бронза либӧ фаянс? Дзик весьшӧрӧ! Скамьяа пызан сайӧ, Свал тасьті дорӧ сёйны пуксис нэм. Свал тасьті, сюмӧд шердын, сюмӧд доз — Со сылӧн сэк став озырлуныс вӧліс, Кӧть нэмсӧ кыскис сьӧкыд уджлысь кӧлыс Да прамӧя эз аддзыв шоныд поз. Вай пемыд гусьыд чеччы, менам дед, Да талун видзӧдлы, мый тэнад муын вӧчсьӧ: Выль паськӧмӧ став парма тэнад вӧччис И некодыр не тӧдны сійӧс тэд. Тэн колӧ кӧ, тэ вӧтӧд море сай, Тэ воан сэтчӧ ӧні гоз-мӧд часӧн, Встречайтны верман тӧлысь вылын асыв, — Выль шонді улын мыссьӧ тэнад край!
Гижӧд
Ме видзӧда ас крайлӧн кольӧм важӧ
Жанр: 
Гижан кад: 

lkejrlkelkrgner klrjnelknfrkl ekjnrjkenfrej

1