КУИМӦН


Менам Ваньӧ другӧй пукалӧ ӧти парта сайын Машакӧд. Сійӧ мугӧм школьнӧй платтьӧа, еджыд воротника, шабді юрсисӧ кутыштӧма бобув кодь бантикӧн. Став зонкаыслы классын сьӧлӧм вылас воӧ. А меным окота, медым сӧмын меным нюмъяліс. Верми кӧ эськӧ, гипнотизируйті.

Талун история урок вылын сквӧзь Маша вылӧ дзорги-видзӧді, балябӧжсӧ сылысь «розьӧді». Видзӧді да думысь мелі кывъяс шуалі. Муртса партанам эг чеччышт, кор сійӧ, медбӧрти, бергӧдчыліс да лӧз синъяснас пӧлӧстчыліс ме вылӧ.

— Ӧльӧксан, мый нӧ тэкӧд лоис? — казялӧма партаӧн песовтчӧмӧс да шуис меным историчка.

— Нинӧм... — ыпъялысь чужӧмӧс дзебигмоз вочавидзи ме.

Сэсся переменаӧдз эг нин лэптыв юрӧс парта сайысь.

Пажнайтігӧн век жӧ кыйкнитлі орчча пызан сайӧ. Школаса столовӧйын гоз-мӧд пызан и эм, унджыкыс оз тӧр. Ырским чай. Ме пукалі Ванякӧд. Сійӧ видліс ассьыс чайсӧ да гораа шуис:

— Абу юмов, сакарыс этша.

А Маша, кыдзи меным чайтсис, вывті нин меліа видзӧдліс сы вылӧ, нюжӧдчигмоз мыччис ичӧтик пань:

— На, Ванюш, гудрышт, юмовджык лоӧ.

— Збыль, юммыштіс и эм, — стӧкан пыдӧссӧ бура дыр гирйӧм бӧрын ошйысис другӧй.

А ме дӧзми налӧн татшӧм меліасьӧмысь. Весиг шуи ас кежысь: «Талун ог нуӧд сійӧс...»

Ми Ванякӧд быд лун вӧлі ветлывлам урокъяс бӧрын менам мам дорӧ отсасьны. Мамӧ видзис куканьясӧс. Картаӧдзыс сиктсянь верст кымын лоӧ. Ветлам лыжи вылын, панъясигмоз. Ваня векджык панйылӧ менӧ. Сійӧ статя, ёнпырысь быдмӧ, а менам тушаӧй ичӧтджык. Но мускулъясӧй эмӧсь жӧ. Кор кыскасям чунь крукӧн, ог сетчы друглы. Сылӧн мамыс кувліс, олӧ батьыскӧд, а кызвынсӧ миянын гартчӧ.

Гортӧ школаысь восьлалім кыкӧн жӧ эськӧ, но чӧла. Ваня босьтчыліс мыйкӧ висьтавны, но ме ӧлӧді: эн, мися, больгы. Торйӧдчигӧн эг сэсся-й нуӧд отсасьнытӧ. А сійӧ бӧрынджык ачыс локтіс.

Ведраысь юктӧдам куканьясыс обрат сора турун ваӧн. Дзирсйӧны найӧ, китӧ дасьӧсь нюлыштны. Гашкӧ, аттьӧ пыдди да. Мам индалӧ, мый вӧчны, кӧть эськӧ ставсӧ нин тӧдам.

— Ванюк, — шуӧ мамӧ, — эн ыджыда босьт турунсӧ, дойман.

«Тайӧ нин вывті! — быттьӧ зі сутшкис, сэтшӧма чушис мамлӧн меліасьӧмыс. — Школаын Ванюш, тані Ванюк. А рӧднӧй пиыслы Ӧльӧксаныс уна...»

Забеднӧ лои. Петі картаысь, кватиті Ванялысь лыжияссӧ да тювги кук карта вылӧ. Сэсся карта ӧдзӧс пыр нерышті другӧс:

— Ванюк, кайлы лыжиыдла, но гӧгйыд мед оз вӧрзьы жӧ!

Та бӧрын вежонысь дыр ӧта-мӧдкӧд эг сёрнитӧй. Ваня, буракӧ, нарошнӧ век бергалӧ Маша дорын. Сералӧны, быттьӧ сэтшӧм долыд да лӧсьыд налы. Медым! Ме абу жӧ тюни пӧв. Верма на и Таняӧс гортӧдзыс колльӧдны.

Урокъяс бӧрын Маша петіс класс водзӧ:

— Квайт час рытсянь клубӧ культпоход, «Молодая гвардия» видзӧдны. Коді мунӧ, сьӧмсӧ ӧні чукӧрта.

Ме эськӧ видзӧдлі нин, но интереснӧй киноыс да мӧдысь шуи ветлыны. Матыстчи Маша дорӧ да колс пукті парта вылас дас ура.

— Гиж!

— Тэныд кутшӧм радысь? — юаліс.

— Шӧрсьыс, — нурбыльті да вешйи бокӧ.

Рытнас клуб ӧдзӧс дорын Маша сеталіс водзвыв босьтӧм билетъяс. Пукси урчитӧм местаӧ, гартла-быгльӧдла билетӧс. Локтіс Ваня, сатшкысис месянь ӧти пуклӧс бокӧджык.

«Вермин и ылӧджык», — лӧгпырысь мӧвпышті ме, но нинӧм эг шу.

А сэсся менӧ быттьӧ токӧн кучкис. Миян костӧ пуксис Маша. Кыв ог вермы шуны, сӧмын сьӧлӧмӧй пӧсь пывсянын моз тіпкӧ. Пель йылӧдз, буракӧ, гӧрдӧді. Бур, мый биыс кусіс да киноыс заводитчис.

Регыд мысти Маша кималаснас корсис менсьым киӧс да небыдика кыскыштіс асланьыс. Сэсся йитіс Ванялӧн кикӧд, а выліас ассьыс пӧсь кисӧ пуктіс. Ме ырыштчылі бӧр нетшыштны, но мыйкӧ кутіс...

Тадзи, кутчысьӧмӧн, и видзӧдім киносӧ...


Гижӧд
Куимӧн
Жанр: 
Ӧшмӧс: 

lkejrlkelkrgner klrjnelknfrkl ekjnrjkenfrej

1