КОР КӦКӦ КӦК


Асывнас Лена лэччис ю дорӧ. Поводдяыс шоныд да лӧнь. Берегдорса эрдъяс вылын сярвидзисны быд сикас дзоридзьяс. Кыр йылын сулалысь ниа пу дорысь ӧвтчис чӧскыд кӧр. Сувтан татшӧм пу дорас — мунныд абу окота.

Пуксис Лена кыркӧтш нӧрысӧ да кутіс видзӧдны лӧня визувтысь Эжва ю вылӧ. Шонді югӧръяс улын лӧсталӧ быдсӧн ва веркӧсыс. Ю кузя, ӧта-мӧд бердас топӧдчӧмӧн, кывтӧны керъяс. Лена тӧдӧ, оз нин ковмы налы ылӧдз кывтны: регыд керъясыс веськаласны запань кӧшельӧ. Запаняс Лена волывліс, вокыс сэні вӧр пуръялӧ.

Лена бергӧдчыліс бӧрвыв да аддзис ассьыс сиктсӧ. Вель дыр корсис синъяснас тӧдса керкасӧ, но сідзи и эз аддзы. Кытысь аддзан та мында керкаяс пытшсьыс. Кӧсйӧ нин вӧлі бӧр кайны сиктӧ, дыр гуляйтны оз позь: мамыс тшӧктіс лук град весавны. Чеччис, пыркнитіс сарапан мышсьыс ёг турунъяс, и буретш сэки матыса вӧр ді дорсянь кыліс кӧклӧн тӧдса гӧлӧс. Лена, кӧть сійӧс и эз аддзы, а кӧкӧмсӧ кыліс бура. Нывкалы дум вылас уси орчча керкаса Ӧгрӧ пӧчлӧн кывъясыс, быттьӧкӧ пӧ кӧк кужӧ висьтавны, кымын во быд морт олас му вылын.

— Кӧкӧ, кӧкӧ, висьтав, кымын во ме ещӧ ола? — кыдз вермис, гораа горӧдіс нывка, сэсся чошнитіс пельяссӧ да сюся кутіс кывзыны. Кӧк быттьӧ кыліс нывкалысь гӧлӧссӧ, ещӧ на гораджыка вочавидзис.

— Кук-ку...

— Ӧтик, — кӧк бӧрся пыр жӧ мӧдіс лыддьыны Лена да, медым оз сорлась, кусыньтіс кисьыс ӧти чунь и кутіс бара кывзыны пельяссӧ чошнитӧмӧн. Но кӧк быттьӧ виньдіс, та бӧрын мӧдысь эз нин горӧдлы.

Лена кевмысьӧ кӧклы, нормӧм гӧлӧсӧн горзӧ.

— Кӧкӧй, муса кӧкӧй! Мыйла нӧ ланьтін! Сет гӧлӧстӧ, мем ӧд зэв уна во окота овны!

Но кӧк чӧв олӧ, оз кӧсйы шыасьны. Нывкалӧн синваыс доршасьӧ, места вывсьыс вӧрзьынысӧ оз лысьт, пыр на виччысьӧ, надейтчӧ кӧк вылӧ. Гашкӧ, быдса час сулаліс берег дорын шогӧ усьӧм ныв. Бӧрдігтырйи и кайис гортас, рытӧдзыс эз сёй ни ю. «Збыль ӧмӧй меным регыд кувны ковмас?» — ӧтторъя лӧвтӧ нывка. Эз весиг петав лук градсӧ весавны. Ставыс ӧні сылы веськодь. «Мед кӧть мамӧ да чойӧ видз вылысь ӧдйӧджык локтасны, а то кула да ог и аддзыв найӧс».

Шогсис да бӧрдіс ичӧтик нывка, эз вермы виччысьны гортсаяссӧ, пуктіс юрсӧ пызан вылӧ да сідзи и унмовсис.

Коді тӧдас, дыр-ӧ узис. Садьмис мамыслӧн чуксалӧмысь.

— Ленуш, эн-ӧ нин висьмы, оз тусь? Ропмунӧмыд, нинӧм со лунтырӧн абу сёйӧмыд. И лук градтӧ абу весалӧмыд. Мый тэкӧд? — Небыд юрсиӧдыс малаліс сійӧс мамыс. Орччӧн сулаліс Юля чойыс.

Лена жебиник кияснас сывйыштіс мамсӧ да ыджыд гӧлӧсӧн бӧрддзис, вель дыр немтор висьтавны эз вермы. Сэсся тай коркӧ петіс жӧ кывйыс.

— Кула ме, мамук, регыд. Он верит? Кӧк мем талун асыв висьталіс. Кор юалі сылысь, дыр-ӧ ме кута овны, дзик ӧтчыдысь и кӧкыштіс. А мем сэтшӧм окота овны, Ӧгрӧ пӧч тай висьталіс меным, кӧкыд пӧ быттьӧ тӧдӧ, кымын во олас мортыд.

Юля чойыс сэтшӧм гораа серӧктіс, весиг Мурка кань повзис да уськӧдчис паччӧрӧ, быттьӧ шыр бӧрся вӧтчис. Серавны кутіс и мамыс. Лена дӧзмис, ку пиас оз тӧр. «Сідзкӧ, ни мамӧ, ни чойӧ оз жалитны менӧ, радлӧны, медым ӧдйӧджык кула», — скӧраліс сійӧ думнас.

— Эк тэ, йӧюк! Позьӧ ӧмӧй быд сӧрӧмлы эскыны, торйӧн нин Ӧгрӧ пӧчлы, — топӧдліс ён кияснас Ленаӧс чойыс. — А кӧкыд ӧд кӧк и эм. Сылӧн мывкыдыс Ӧгрӧ пӧч мында жӧ.

Мамыс содтіс:

— Дыр кӧ кӧсъян овны, колӧ отсасьны бать-мамыдлы, а не шогсьыны да бӧрдны. Удж радейтысь мортыд медся дыр му вылас олӧ. Некутшӧм кӧк сылы оз мешайт.

— Сідзкӧ, Ӧгрӧ пӧч пӧръяліс менӧ? И кӧкыд пӧръяліс? — радпырысь нин шыасис Лена. — Талунсянь некор ог кут налы эскыны. Ог, ог, ог! — дзодзӧг моз артмис нывкалӧн.

Мӧд луннас Ленаӧс быттьӧ вежисны. Чеччис водз. Ичӧтик ведраӧн, гашкӧ, дасысь вала ключӧ котӧртліс, лук град весаліс, джоджсӧ мыськаліс, ыжъяслы сёян вайис, тасьті-паньяс мыськаліс.

Локтіс мамыс удж вылысь да ёна и шензис зіль ныв вылас.


Гижӧд
Кор кӧкӧ кӧк
Жанр: 

lkejrlkelkrgner klrjnelknfrkl ekjnrjkenfrej

1