ДОМНА КАЛИКОВА ЙЫЛЫСЬ СЬЫЛАНКЫВПемыд Коми парма пасьта Гыаліс скӧр кад. Эжва бокті, вӧръяс пӧвстӧд Ветліс гӧрд отряд. Сэні Каликова Домна Вӧліс збой, кыдз би. Тіралісны белӧй штабын Шуны сылысь ним. Ветліс Домна вӧръяс пӧвстӧд, Дорйис шуд и мезд. Мича сьыланкыв сы йылысь Тэчис коми грезд. Вӧчис нылыс ыджыд делӧ, Став народлысь удж — Нӧйтіс белӧйясӧс смела, Бертіс налысь вуж. Зілис нылӧс кутны вӧрӧг, Сылы вӧзйис смерть. Ныв жӧ петкӧдчыліс вӧрысь Враглы, кыдзи смерч. Курксы, кырныш, да эн ёна, Аслыд мера тӧд: Кодлы правдаыс зэв дона, Тэныд пыр оз шед! Но сьӧд войын, кодыр Тӧлысь Югӧрсӧ эз кой, Враглӧн кыйӧдіс пон кӧлысь, Нывлы шуис: — Стой! Войыс вузаліс том нылӧс, Ой, эз повзьы ныв: Кӧмтӧг сулаліс лым вылын, Но эз висьтав кыв. Гордӧя сэк Домна шуис: — Шудӧй менам нор. Кула ме, но миян туйыс Некодыр оз ор! Пыр тан лоасны Сӧветъяс, Лоас коммунизм. Тіянлысь жӧ морӧс личкас Пыр кежлӧ ён из! Ветліс Домна вӧръяс пӧвстті, Дорйис шуд и мезд. Мича сьыланкыв сы йылысь Тэчӧ коми грезд. Сэні повтӧмлунсӧ ошкӧ, Некор мед эз сім, Медым нэмъяс вомӧн вуджӧ Нывлӧн югыд ним! 1950 во.
