ЧОЙСЯНЬ ПИСЬМӦ


Ыджыдвидзсянь чолӧм ыстам тэныд,
Олӧм миян мунӧ важ моз, Саня.
Сӧмын эз лок миян Васька каньыд —
Дженьыд, вӧлӧм, коньӧрлӧн тай нэмыс.
Жаль эськӧ да, мый нӧ сэсся вӧчан?..
Бӧрдім эня-ныла ӧшинь дорын.
Лёк йӧзсӧ и понъясӧс ми ёрим —
Коді мыжа, огӧ тӧдӧй стӧча.
Тэн со олӧм мустӧммӧма, шуан,
Ыджыд мамыд тадз жӧ коркӧ «сьывліс».
Но ӧд сійӧ дойсӧ уна кывліс:
Пиян юрсӧ пуктісны йӧз муын.
Сьӧвзьы, код эз пукты тэнӧ пыдди,
Тэ и ачыд быдӧнӧс он сибӧд.
Муса кӧ, гиж кывбуръястӧ либӧ,
Медым кедзовтысьыд кӧть нин лыддис.
Висьӧдчам ми, тшӧкыдджыка волы,
Идрасян ни челядь тэнад абу.
Нёль дас арнад эг ми вӧлӧй лябӧсь,
Сьӧкыд кӧть, но овнысӧ век колӧ.