* * *

Мый колан кадӧ огӧ лысьтӧй шуны,
Оз миысь кындзи некод сійӧс тӧд.
И вушйӧ кывйыс, вежӧрсьыным вунӧ,
Оз кытчӧдз коркӧ висьтав сійӧс мӧд.

Мый колан кадӧ огӧ лысьтӧй вӧчны,
Оз мукӧд дырйи тӧд и медбур ёрт.
Кӧть чайтам, мый ми абу полысь кӧчьяс,
Но виччысям, кор босьтчас смелджык морт.

Ло веськыдӧн да смелӧн! — кадыс корӧ,
Но ыдъясьлам на, овлӧ, уна пӧв...
А сэсся воас гӧгӧрвоӧм сёрӧн,
Мый завидьтана олӧмным эз вӧв.