ЗАРНИ ЧАСІ


Инта станцияын ме пукси «Воркута — Котлас» поездӧ. Дерт, ме тӧді, мый тайӧ поездыс ньӧжйӧджык мунӧ мукӧдъяс серти да и, кыдз шуласны, быд столб дорӧ сувтлӧ, но сы пыдди сэні абу дзескыд муннысӧ, сы вӧсна мый лунвывлань шойччыны веськӧдчысь йӧз ставныс сӧлӧны «Воркута — Москва» поездӧ. И збыль, вагоныс, кытчӧ ме веськалі, вӧлі пӧшти тыртӧм — ог тӧд, морт дасыс чукӧрмас ли оз ли. Мед не гажтӧмчыны ӧтнамлы тыртӧм вежӧсын, ме пукси йӧзаинӧджык.

Шӧр полка вылын куйліс ар кызь сизима зон, тыдалӧ, шахтёр. Мугов чужӧма, вӧйыштӧм бандзибъяса. Чужӧм вылысладорас сылӧн тӧдчис уна посни сьӧд чут, буракӧ, из шом бусыс кучик пытшкӧсӧдзыс йиджтысьӧма нэм кежлӧ. Торъя кӧлуй шахтёрлӧн эз тыдав, и ме шуи аслым, мый мунӧ сійӧ неылӧдз. Гашкӧ, мися, друг ордас гӧститны. А, гашкӧ, ме моз жӧ командировочнӧй.

Бокыса векньыдик пуклӧс вылӧ меститчис ме водзвылын пырысь гӧрд юрсиа том нывбаба. Сылӧн еджыд чужӧм вылын медтӧдчананас вӧлі нырыс — сулалысь ляпа кодь векни да бокысяньыс паськыд.

Но медъёна кыскисны менсьым видзӧдласъясӧс купеын пукалысь медпосни пассажиръяс, кодъяс мунісны, буракӧ, бабныскӧд, ар ветымына нывбабакӧд. Сійӧ вӧлі косньӧд, кутшӧмӧн и овлӧны уна удж бергӧдысь коми сиктса нывбабаяс, водз чукырӧссьӧм чужӧмас вывтіджык мыччысьӧмаӧсь черлыясыс. Тӧдчис, мый сійӧ этшаысь на петавлӧма туйӧ — яндысьыштіс миянысь, эз тӧд кытчӧ воштыны кияссӧ.

Челядьыс, дерт, буракӧ, чоя-вока, кӧть эськӧ и ньӧти абу ӧткодьӧсь. Гашкӧ, мунӧны баб ордас, гӧститны сиктӧ.

Ыджыдджыкыс ар нёль-ӧ-вита нывка. Бобув кодь мичаник да сӧстӧминик. Чужӧмыс еджыд. Но синъясыс сьӧдӧсь, юрсиыс сьӧд жӧ, зэв тшӧкыд. Ачыс визув пышкай кодь тэрыб да дзользьысь. Ӧтарӧ дзӧрӧ-вӧрӧ, тиньгӧ-сёрнитӧ да сьылӧ. То кайлас бабыслы водзас, то мыйкӧ коз сямаӧс рисуйтӧ вагон ӧшиньӧ да пӧся висьтавлӧ, то кӧмӧдӧ-пӧрччӧдӧ ичӧт воксӧ, шыльӧдӧ-сыналӧ сылысь веж юрсисӧ.

— Галюк, тэ эн бӧбась, дитяӧй... — ӧлӧдыштлывлӧ бабыс. — Дӧзмӧдан ӧд дядяяссӧ...

— Мый ті, мамаша! — шенасям ми шахтёркӧд. — Мед ворсӧ кагаыс! Эстшӧм авъя челядь...

— Пиӧйлӧн... Ӧльӧшлӧн... — шуӧ нывбаба, кыдз мен кажитчӧ, нимкодьпырысь и шогпырысь.

Нывкалӧн воклы, буракӧ, ар кык-куим на сӧмын. Гӧгрӧс бандзибъяса, сӧдз шабді кодь кудриа юрсиа, сійӧ зэв лӧнь да ласков. Ичӧтик зонка видзӧдӧ визув чойыс вылӧ, и миян вылӧ, и вагон ӧшиньӧ паськыда восьтӧм гырысь лӧз синъясӧн, и сылӧн видзӧдласыс мыйлакӧ меным кажитчӧ ыджыд мортлӧн кодь мӧвпалысьӧн. Тайӧ чуймӧдӧ, а ӧттшӧтш мусаник зонкаыс кажитчӧ нӧшта на мусаджыкӧн.

Вӧлі июнь. Но гожӧмыд татчӧ воӧ сёрӧн, и кузь да кӧдзыд тӧвлӧн лов шыысь мездысьӧм ывлаыс муртса-муртса на пондӧма ловзьыны. Мыччысьӧма медводдза жебиник кельыд-веж турун, пыктыштӧмны латшкӧс бадьлӧн гаръясыс. Кытчӧдз синмыд судзӧ вагон ӧшиньӧд видзӧдігӧн, помтӧг плаввидзӧ пемыд-виж эрд — вӧр сора тундра. Но мыйся нӧ еджыд стын сулалӧ эстчаньын, енэжтас дінас? Тайӧ, дерт жӧ, дзор Урал. Аслас сывлытӧм йывъясӧн. Дыр колльӧдіс сійӧ миянӧс. То вошлас мыйкӧ дыра кежлӧ, быттьӧкӧ дзикӧдз сывлӧ шондӧдны заводитӧм ывлаын, то ыджыд еджыд мыгӧрӧн матӧ сибӧдчылас бӧр.

— Уляй войсӧдчӧ, — друг шуис ӧшиньӧ тшӧтш видзӧдысь зонка.

Ме чуйми, сэсся юалі, кысь, мися, тэ тӧдан, мый тайӧ «уляй».

— Папа висьталіс...

— Найӧ миян, батьыс моз, быдторсӧ тӧдӧны, — шуис бабныс.

— Бабу, а папаыд егыд буйдас? Ёктас жӧ деевняад? Миян дінӧ?

— Локтас, дитятко, локтас... — шуис бабыс, сыркмунліс став тушанас да тэрыба бергӧдчис ӧшиньлань.

А нывка сэк кості кавшасис вылыс полка вылӧ, лӧсьыда пуксис сэтчӧ, ен джаджйӧ моз, да пондіс сьывны:


...Мы жили по соседству,

Встлэчались плосто так.

Любовь плисла по селдцу,

Сама не знаю как.


Вӧлі сэтшӧм тешкодь кывны тайӧ сьыланкывсӧ ичӧтик пышкайсянь, мый ми шахтёркӧд пыльсмунім-серӧктім. Нюмъяліс и ляпа ныра нывбаба. Сӧмын кагаяслӧн бабыс эз нюмъяв, сійӧ кутіс пидзӧс вылас зонкаӧс да ньӧжйӧникӧн шыльӧдіс чорыд кинас кагалысь чикыльӧсь небыд юрсисӧ. Нывбабалӧн чужӧм вылӧ видзӧдлігъясӧ меным кажитчис, мый думнас сійӧ кӧнкӧ ылын тасянь.

Вагон помланьын кыліс чорыд да кыз гӧлӧс:

— Граждана, лӧсьӧдӧй билетъяс! Лӧсьӧдӧй билетъяс, граждана! — сэсся и миян вежӧсӧ пырис кӧрт туйвывса уджалысьяслӧн формаӧ пасьтасьӧм шӧр арлыда мужичӧй.

— Эй, герой, тэ мый узян! — сійӧ кыскыштіс гач кокӧдыс шахтёрӧс. — Пельтӧм али мый? Вай, мися, билеттӧ. Вот тадз! Гӧтов. А тэнад кыдзи? Вот тадз!

Миян купеӧ быттьӧ ыджыд тӧвныр веськаліс да чуш-чашкерис ставнымӧс. Челядь лӧнисны, гырысьяс шарйысисны-корсьысисны зепъясаныс да сумкаясаныс.

— Тэнад, красавица, кӧні билетыд? — шыӧдчис сійӧ пӧрысь нывбаба дінӧ. — Пӧрядок! А челядьыс тайӧ кодлӧн?

— Менам, — дасьпырысь шуис мӧдыс.

— Мый нӧ либӧ сразу он сет налысь билетсӧ? Кымынысь корӧм колӧ! Ӧдйӧ, ӧдйӧ! Менам ӧд быдса поезд!

— Кутшӧм нӧ налӧн белет, он мӧй аддзы — кагаяс на, — повзьӧм зонкаӧс меліджыка сывйыштігмоз шуис нывбаба. — Ыджыд мортыскӧд мунысь кагаыслы пӧ оз ков белетыс...

— Сідзи и эм! — скӧраліс контролёр. — Ӧти кага кӧ тэнад вӧлі, сэки эськӧ эз ков. А тэнад жӧ кык. Кык вылас колӧ босьтны ӧти билет. Гӧгӧрвоин?! Вай, колӧкӧ, ӧдйӧ ньӧб, а то штрапуйта.

— «Ӧдйӧ ньӧб»... Кысь меным лишнӧй деньгаыс...

— А меным кутшӧм делӧ! Вай ньӧб, и — ставыс!

— Тыртӧм жӧ тай вагоныд... Сідз нин эськӧ мунісны сирӧтаясыс... Позис шуны ӧти кагасӧ со кӧть тайӧ том мортыслысь, — тьӧтӧ индіс ме вылӧ.

— Дерт жӧ! — дасьпырысь шуи ме. — Мед сідзи и лоӧ...

— Тэнсьыд кӧ оз юавны, чӧв ов! — пож пасьта чужӧмсӧ мелань бергӧдлӧмӧн мургыштіс контролёр.

— Скӧт! — пинь пырыс сӧдзӧдіс шахтёр.

— Мый тэ шуин?! Ноко, мый тэ шуин?! — пузис контролёр.

— Мый кылін, — нурбыльтіс шахтёр, бергӧдчис мышкӧн да пондіс лукйысьны зептас.

Ляпа кодь ныра том нывбаба пукаліс юрсӧ ӧшӧдӧмӧн да мыйвермӧмсьыс гартіс сумка кӧвсӧ. Ме эг жӧ тӧд, кытчӧ воштысьны. Зептын менам вӧлі сӧмын ӧти шайт, кодӧс кольӧдлі, мед гортӧ вотӧдз не кувны жӧ тшыгла. Ӧні, дерт, ме эг нин думайт сёйӧм йылысь... Но вӧзйыны тьӧткаыслы куш ӧти рубатӧ вӧлі яндзим жӧ, мися, думыштас ещӧ: дзонь мужик пӧ убӧлитіс жӧ сетны! Ме чабралі небзьӧм рубасӧ зептын да пинялі ачымӧс сыысь, мый некор ог куж видзны деньгасӧ йӧз моз. Но, а ёнджыкасӧ ме, дерт, виді контролёрӧс.

— Медбӧръяысь шуа: босьт билетсӧ! — дзикӧдз скӧрмис дядьӧ.

Кык гырысь синва войт югнитісны нывбабалӧн мудз синъясын да ӧдйӧ разалісны чераньвез кодь сук чукыръясын.

— О господи, господи, абу тай жальӧсь сирӧтаясыс...

Сэки шахтёр звирк-чеччыштіс полка вывсьыс да шыасис ме дінӧ:

— Менам эм кык шайт... Мукӧдсӧ тӧрыт ресторанын пызйысьӧма...

— Менам эм жӧ ӧти, — шуи ме.

— Колӧ три рубля тридцать копеек, — шуис контролёр.

— Мый ті, мый ті, дитяяс, — повзьыштіс нывбаба. — Ачым ме ньӧба, сэтшӧма нин кӧ колӧ... — Сійӧ бергӧдчыштліс да кыскис питшӧгсьыс гӧрддзалӧм чышъян, пиньнас разис зэлыд гӧрӧдсӧ, шуис сьӧлӧмтӧ кырлӧдлана:

— На, босьт, сэтшӧма нин кӧ колӧ... Ю сирӧтаясыслысь вирсӧ...

— Ме, гражданка, выполняйта служебнӧй долг, — быттьӧ нинӧм абу и вӧвлӧма, шуис контролёр.

Водзӧ видзӧдны тайӧ пытка вылас ме сэсся эг кут вермыны. Чеччи да петі тамбурӧ. Недыр мысти контролёр йиркӧдіс-восьлаліс нин ме дінті сьӧкыд тушанас. Тӧдіс менӧ, сувтовкерліс да шуис:

— Пӧрадок торкавны некодӧс ог лэдз. Вот сідзи, молодой человек.

Ме пиньясӧс ветшыктӧмӧн чӧв олі, а аслым сэтшӧм окота вӧлі сьӧвзьыны сылы пемыд йи рӧма синъясас. А сэсся, сылӧн паськыд мыш вылӧ видзӧдігӧн, менам шогпырысь думыштсис: «Кыдзи йӧзыс вермӧны лоны татшӧм чорыднас? Мыйла татшӧмъясыс некутшӧма оз кывны мӧд мортлысь шогсӧ да дойсӧ?»

А тьӧтӧыслӧн, буракӧ, ыджыд шог. Чужӧмыс висьталӧ. И челядьсӧ со сирӧтаясӧн шуис.

Кор ме вель дыр мысти бӧр пыри вагонӧ, пӧрысь нывбаба вӧлі водтӧдӧма нин челядьсӧ. Сійӧ пукаліс на дінын, эшкын вывті небыдика лапйӧдліс кинас зонкаӧс, коді вӧлі пӧсялыштӧма и юрсиыс лясыштӧма сӧстӧм кымӧсас, да вомгорулас нориника сьыліс:


Лӧнис тӧвру льӧм куст пытшкын,

Дугдіс сьывны визув пышкай.

Колӧ-й миян кагуклы

Вольпась вылӧ баблыны...


Челядь унмовсисны. Ми ставӧн чӧв олім. Но, буракӧ, быдӧнлӧн, менамлӧн моз жӧ, лов вылас эз вӧв лӧнь. Ӧд сэтшӧма шызьӧдіс миянӧс контролёрыс. Сэсся и окота вӧлі тӧдмавны мыйкӧ кагаяс йывсьыс да тьӧтка йывсьыс.

— Тьӧтуш, Воркутаас пиыд, гашкӧ, шахтёр жӧ да? — вылісянь зэв небыда, дерт, мед не дойдны нывбабаӧс, юаліс шахтёр.

Тьӧтка эз пыр вочавидз, сэсся и шуис зэв ёна дрӧгмунӧм гӧлӧсӧн:

— Шахтёрӧн вӧвлі...

Косіндзи чужӧмыс сылӧн кыдзкӧ ӧти здукӧн рудзмуні, ӧти здукӧн ойдіс помтӧм шогӧн — быттьӧ чужӧмыс вӧлі кос лыаысь и друг сэтчӧ рудзавмӧн локтіс ва. Сылӧн чужӧмлысь татшӧм вежсьӧмсӧ казялӧм бӧрын менам аслам пондіс доймыны морӧсӧй ыджыд жальлунысь...

Шахтёр, тыдалӧ, казяліс жӧ, мый делӧыс неладнӧ, да дугдіс юасьны. Но ӧні тьӧткаыс юасьтӧг нин кутіс сёрнитны, сылӧн, буракӧ, мыніс морӧссьыс пыкӧсыс.

— Кык вежон сайын дзебим Ӧльӧшӧс... Кыз му улӧ сюйим... Со тайӧяс сӧмын и колины. Да нӧшта аслам шогӧй, кодӧс тай, океан-мореӧс моз, ни юны ни вуджны он вермы... — тьӧтка бергӧдыштліс вазьӧм синъяса чужӧмсӧ узьысь челядьлань. — Деревняӧ найӧс нуӧда, гортӧ...

— А мамныс нӧ?

— Мам?.. Кутшӧм нӧ налӧн мам!..Сійӧ и помаліс Ӧльӧшӧс да...

— Виис али мый? — ырсмуніс шахтёр.

— Витӧг эз ов, абу нин ловъя да... Ок, муса пиӧй дай гажа гортӧй, мыйла нӧ тэ эн кывзысь мамыдлысь... Мыйла нӧ тэ менӧ ӧтнамӧс колин?..

Ме эг нин видзӧд тьӧтка вылӧ, пукалі лабич помын юрӧс ӧшӧдӧмӧн. И меным кажитчис, мый ме ог тӧдтӧм тьӧткаӧс кывзы, а ассьым водза-водз кувсьӧм мамӧӧс, быттьӧ тайӧ мамӧӧй кутӧ киас батьӧ усьӧм йылысь кабала да вийсьӧ-жугласьӧ ыджыд шогысла.

— Ӧтнасӧн и вӧлі менам сійӧ, — сайкалыштӧм бӧрын сёрнитіс тьӧтка. — Батьыс война вылын усьліс... И кӧть батьтӧг быдмис, сэтшӧм шань зонка вӧлі. Велӧдчис бура. Эз ю ни эз курит... Весиг бурлакалігас ботенькиыс некор эз няйтӧссьыв... Армия бӧрас Воркутаӧ муніс: мамӧ, деньга пӧ нажӧвитышта да велӧдчыны пыра... Со тай, велӧдчис...

— Мый нӧ лоис налӧн? — тайӧ нин юасьӧ ляпа ныра нывбаба, сійӧ тшӧтш матыстчис миян дінӧ.

— Ылӧдліс эсійӧ ёмаыс зонкатӧ менсьым... Мича ныр-вомнас да шыльыд заднас... Мыйӧн сӧмын воис армиясьыс зонкаӧй, сідзи и лезитӧ, сідзи и ниртчӧ сы дінын... Ачыс ылынкодь, райцентрын олӧ, а век локтӧ миянӧ... Гортас кымынысь нуӧдліс и... Мамыс кодь жӧ лоӧма... Мамыс тай куимысь верӧс сайӧ ветліс... Ӧльӧш, мися, дугды сыкӧд радасьнытӧ, бурӧ тайӧ оз вайӧд... И вед, дитяяс, Воркутаӧдз вӧтчӧма зонкаӧй бӧрысь... Сэсся и гӧтрасьӧмаӧсь сэні... Ок-ок-ок... Мамыдлысь эз кывзы... Шулӧны тай, гӧтрасян да пӧ бабаыд ма лоӧ, а мамыд — ва... Во мысти зонкаӧй воліс гортӧ... Видзӧда, зэв нин солӧн пондӧма сёйны, Ӧльӧш, мися, тэ тай юны нин пондӧмыд! А юыштала пӧ, мамӧ, уджыс пӧ зэв сьӧкыд да... Вильыд бӧжаыс, дерт, велӧдіс... Сійӧ пӧ дас вит арӧссянь нин койташъяс гортас вӧчавлӧма... Кутӧм да уставитӧм пыдди ачыс тшыкӧдіс мужиктӧ... Ачыс чирк моз пыттяліс-оліс, столӧвӧйын да ресторанын пыр вежньӧдліс бӧжсӧ, и зонкаӧс менсьым помаліс...

— Да кыдзи нӧ помаліссӧ? — бара юаліс том нывбаба.

— Кыдзи... Ачыс жӧ корӧма «скорӧй помощь». Воасны да, Ӧльӧшыс пӧ джоджын куйлӧ... Кӧсичаыс пасьмунӧма... А мӧдыс пӧ, зэв код, лювзӧ-бӧрдӧ... Улӧс дор вылӧ пӧ усис пызан вывсянь... Ӧльӧш йывсьыс, быттьӧ, сідзисӧ шуӧ...

— Гашкӧ, збыль усис? — небыда и эскӧдана шуис том нывбаба. — Код мортыдлы уна-ӧ колӧ! Мыйла сылы вӧлі колӧ верӧссӧ вины?..

— Швачкис бара этатшӧм ёмаыд скӧр йывсьыс... Код юраыд ещӧ... Усьӧмсьыд он на кув...

Ме ӧні вӧлі нин не рад, мый ми сёрнитӧдім тьӧткасӧ, бара на парсыштім сылысь муртса сӧзасьыштӧм дойсӧ. Мыйта на шогыс му вылын... Мыйта на дой вӧчам ми, йӧз, ӧта-мӧднымлы нем думайттӧг... Меджальӧсь вӧліны меным мусаник челядьыс. Ӧні, буракӧ, найӧ немтор на оз тӧдны лоӧмтор йывсьыс. Зонкаыс тай со юаліс: кор пӧ папаыд бурдас... А сэсся сійӧ кутас юасьны пыр частӧджык и частӧджык. Сэсся коркӧ и тӧдмалас страшнӧй правдасӧ... Мый сэки сійӧ думыштас сійӧс чужтысьяс йылысь? Кутшӧм бур кывйӧн казьтылас найӧс?..

— Баба да Вӧрса — дзик ӧти йӧрса! — друг торкис миянлысь чӧв олӧмӧс шахтёр вылыс полка вылысь лэччигмоз. Сылӧн гӧлӧсын бура тӧдчис став нывбабаяс дінӧ лӧгалӧм.

— Ачыд тэ Вӧрса! — том нывбаба сотыштіс шахтёрӧс сьӧд синъяснас. — Тэ моз кӧ вӧлі, олӧмыс эськӧ важӧн нин сувтіс... Некутшӧм шуд эськӧ эз вӧв олӧмас! А ме тӧда уна семьяяс, кодъяс збыльысь шудаӧсь... Кӧні верӧсыс да гӧтырыс отсалӧны быдмыны ӧта-мӧдныслы, мортӧнджык лоны... Вот...

Том нывбаба, буракӧ, унджык на кӧсйис висьтавны та йылысь, буракӧ, думсьыс зілис аслас татшӧм сёрнинас пальӧдыштны миянӧс тьӧткалӧн сьӧкыд висьтысь, но ёна волнуйтчӧмысла мытшасис.

— Ме ӧд, дитяӧй, эг жӧ шу, ыштӧ став бабаыс менам монь кодь, — шуис тьӧтка том нывбаба вылӧ бурмыштӧм шог синъяснас видзӧдіг. — Но и сэтшӧмыс мыйта колӧ эм. Кӧть и ӧнія олӧмын. Мый эм — сійӧ эм... Татшӧмъясыд и мужиктӧ изведитасны, пондас кӧ мешайтчыны, и, кӧч мам моз, ассьыныс челядьнысӧ колясны. А ковмас кӧ, и йӧз мамлысь гусяласны дитясӧ... Татшӧмыд оз думайт, мый наӧн дойдӧм мортыс вермас кувны шогысла...

— Тэ, другӧ, бурджыка кывзы олӧма мортсӧ, — шыӧдчис ме дінӧ шахтёр. — И кор кутан... выльысь гӧтрасьны, казьтышт тайӧ кывъяссӧ... А ме верма сетны тэныд содтӧд сӧвет, — и сійӧ бара рифмуйтіс: — Эз на чужлы сэтшӧм мужик, бабакӧд код овны кужис...

— Воркутаас и дзебим зонкаӧс, — быттьӧ эз и кывлы шахтёрӧс, шога сёрнитіс тьӧтка. — Батьыслӧн гуыс пӧ кӧнкӧ Ленинград дорын... Ӧльӧшлӧн со лои кӧдзыд эрда му помын... А менам код тӧдас, кӧні лоӧ... И удита-ӧ со этайӧясӧс быдтыны... Мамыслы ог сет, кӧть коркӧ и петалас тюрьмасьыс... А, дерт, петалас, вит воысь пӧ унджык оз сетны да...

Поезд ньӧжмӧдіс ӧдсӧ, сійӧ вӧлі матыстчӧ Печораӧ.

Шахтёр пасьталіс пинжаксӧ, зэвтіс юрас сера картуз — лӧсьӧдчӧ петны. Сійӧ копыртчис узьысь кагаяс весьтӧ, здук-мӧд чӧла видзӧдіс детинка вылӧ, коді узигас мыйлакӧ шудаа нюмъяліс. Сэсся шахтёр друг тэрыба разис кисьыс часісӧ да гольс-пуктіс сійӧс пызан вылӧ.

— Тайӧс ме внукыдлы пӧдарита. Кор быдмыштас мужикыс, сет. А ӧні — став бурсӧ тіянлы...

— Мый тэ, мый тэ, дитяӧй!.. — шӧйӧвошис тьӧтка.

Но шахтёр воськовтіс нин петанінлань.

— Кодсянь нӧ кӧть либӧ висьтавнысӧ? — синва сорӧн юаліс тьӧтка.

Шахтёр бергӧдчыштліс, лӧзоват чутӧсь чужӧмыс нюммуніс.

— Нулы мастерскӧйӧ да вевтас гижӧд: «Шахтёр пилы — шахтёрсянь». — И сійӧ пондіс восьлавны бергӧдчывтӧг нин.

Ме чуйми тьӧткаысь не омӧльджыка. Ас тӧдлытӧг босьті киӧ часісӧ да куті видлавны. Часіыс вӧлі зарниысь.


Гижӧд: 
Жанр: 
Йӧзӧдан во: 

lkejrlkelkrgner klrjnelknfrkl ekjnrjkenfrej

1